Kort geleden was ik een dag aan het werk bij het programma touching the community soul, een prachtig programma waarin gezocht wordt naar nieuwe wegen voor fundamentele verandering. Anders kijken, anders zijn en anders doen.
Herman Wijffels hield daar een verhaal.
Niet zomaar een verhaal. Voor mij schetste hij in korte tijd heel helder wat er gaande is.
De betekenis van de crisis, economisch, cultureel en maatschappelijk. Een schets van de processen die geleid hebben tot waar we staan en wat er nu nodig is.
Een verbindende lijn tussen hoe het oude is ontstaan, nu vastloopt. Hoe we nieuwe dingen nodig hebben. ‘Dingen’ die we nog niet hebben, nog niet precies weten hoe.
Maar die er al wel zijn.
Zoals alles er in potentie al is.
Zoals een baby de potentie heeft uit te groeien tot een volwassene.
Zoals de natuur zich steeds ontwikkelt, verandert en vernieuwt.
Daarvoor is het nodig om ons te verbinden met dat potentieel, zodat we daaruit een nieuwe set van mogelijkheden kunnen halen. En vertalen tot nieuwe manieren van samenwerken, organisaties, verbinding. Echte oplossingen voor de vraagstukken die er nu zijn.
Dat doet een ander appél op ons.
Om dat te doen hebben we de hele mens nodig. Met hoofd, hart en buik.
Met hart en ziel en niet alleen met ons hoofd, zoals in veel organisaties en bedrijven nog gebruikelijk is. Of waar veel regels, protocollen (gezondheidszorg bijvoorbeeld) en ‘in control zijn’ ons bijna wel toe dwingen.
Wat nodig is is dat we weer hele mensen worden en dat inzetten in alles wat we doen.
Prachtig zoals Wijffels daar vertelde. Me het grote verband liet zien. Het grote verband wat ik natuurlijk wel ken, zie in de krant, waar ik deel van ben. Maar waar ik op een heel andere manier een rol in speel dan hij. Waar iedereen op zijn manier aan bijdraagt.
Door lezingen te geven, door leider te zijn van een multinational, een kind op te voeden, brood te bakken. Of zoals ik, mensen te ondersteunen om weer hele mensen te worden en dat voluit te leven.
De een voor grote groepen, op grote schaal of mondiaal, de ander veel meer 1 op 1 en lokaal.
Het één even belangrijk als het ander.
Heel fijn om me zo deel te voelen van het grote geheel, bij te dragen. En te zien dat dat het beste gaat als ieder zijn echte en eigen plek inneemt.
Mooi nieuw blog van @DagmarvRijnberk:
‘Crisis en verandering. Waarom iedereen zijn eigen plek heeft.’ http://t.co/JQCgvagpVG
#Wijffels
mooi
ik voel de verbondenheid
Dank je wel. Fijn dat dat overkomt!
de oplossing hebben wij allemaal samen, met de nadruk op die 2 laatste woorden. blog van @dagmarvrijnberk http://t.co/Bm9BULBj4v
Ik waardeer en begrijp jouw visie en motivatie heel goed (denk ik). Bij voorbaat mijn excuses voor deze zure reactie.
Ik heb mijn twijffels.
http://socialgort.wordpress.com/2012/09/23/ik-heb-mijn-twijffels/
Ik heb je blog gelezen. Ik ben daar niet tegen aan gebotst bij het verhaal dat Wijffels vertelde. Zag een mens met veel ervaring en inzicht een beeld schetsen, vanuit zijn persoonlijke visie. Die ruimte laat om er anders over te denken en in gesprek te gaan. Voor mij ging het om de schets van het grote geheel en de schakels.
Helder. Ik ben blij dat jij onbevangen aan zijn pleidooi kunt appelleren.
Wat meer en meer mensen voelen , staat hier beschreven .Mooi!Alles komt uiteidelijk goed.
Dank je wel Johan. Jaaaa…..Als we er echt wat mee doen wel ja. Het vraagt nog wel even wat 🙂
Veranderen om Je-Zelf te worden. MT: Crisis & verandering. Waarom iedereen z’n eigen plek heeft. http://t.co/NQJhZtY1Ma van @DagmarvRijnberk