Gewoon en bijzonder.

Twee zinnen uit een mooi blog dat Jacob Jan Voerman afgelopen week schreef blijven bij me:

“Ik heb gekozen voor bijzonder.
Aan gewoon ging ik ten onder.”


Prachtig geschreven vind ik. Duidelijk en voelbaar in de betekenis.

En toch blijf ik er aan hangen.

Omdat ik zo graag kies voor ‘gewoon’. Dat is misschien wel bijzonder.
Net zo bijzonder als de keuze van Jacob Jan voor bijzonder. Die eigenlijk heel gewoon is.

Is dit een (flauw) taalspelletje?
Voor mij niet.

‘Gewoon’ heeft ergens zijn kracht en betekenis verloren.
Gewoon gaat voor mij over eenvoudig. Over puur en echt.
Over dat wat het leven ons laat zien. Steeds opnieuw.
Ja, dat is vaak indrukwekkend en bijzonder om mee te maken.

Omdat het zo is als het is. Niet omdat we er iets anders van gemaakt hebben. Het bijzonder gemaakt hebben.

Een keuze voor je eigen pad is toch eigenlijk heel gewoon? Het enige juiste om te doen.
Welk ander pad zou je kunnen gaan?
Dat van de goede bedoelingen, of de succesvolle zakenman, de verwachting van je vader, je….
Best bijzonder eigenlijk dat we dat gewoon zijn gaan vinden. Dat we meer het pad van iets of iemand anders volgen dan dat van onszelf.

Gelukkig zijn er steeds meer mensen bijzonder genoeg om weer gewoon te doen. Gewoon bijzonder durven zijn.

Die opnieuw verbinden met wat ze echt willen doen. En dat ook gaan doen. Er hun werk van maken, of het op een andere manier leven.

Niet de makkelijkste weg, die van de minste weerstand.

En ook wel. Want hoeveel geweld doe je jezelf aan door steeds weer het compromis te sluiten met de de onvrede in je leven? Daar gaat eigenlijk wel heel veel energie in zitten.
Maar ook dat vinden we vaak gewoon.

Ik weet er alles van. Het is nogal wat om de keuze te maken en je echte eigen leven te gaan leven. Het vraagt moed. En ook je gedragen voelen door het leven. En nog veel meer wat niet altijd zo vanzelfsprekend is.

Ik steun je er graag bij. Gewoon en Bijzonder.

 

2 thoughts on “Gewoon en bijzonder.

  1. Jacob Jan

    mooi om gewoon zijn waarde terug te geven.
    als ik het zo lees , had ik de grote gemene deler van het gewone, mijn eigen gewoon laten binnensluipen.

    om er er weer mijn eigen gewoon van te maken voelt bijzonder.

    Reply

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *